در باور عموم مردم، ازدواج، اصلی ترین و اثر بخش ترین انتخاب در زندگی هر فرد محسوب می شود.
پیوندی که در آن نه تنها دو انسان، بلکه دو فرهنگ، دو خانواده و دو دیدگاه مختلف و چه بسا متقابل به هم گره میخورند.
در فرایند شکل گیری یک ازدواج موفق عوامل مختلفی می تواند مهم و موثر باشد. در ادامه ی این مطلب به نکاتی برای یک داشتن ازدواج موفق اشاره می کنیم.
انتخاب شریک زندگی، به فراخور ویژگی های فردی و اخلاقی هر فرد متفاوت و متنوع است. بهترین توصیه ای که روانشناسان حوزه ی ازدواج می کنند این است که قبل از انتخاب شریک زندگی تان، ملاک ها و معیارهای فردی و اجتماعی خود را فهرست کنید.
لازمه ی نوشتن چنین فهرستی، رسیدن به خودشناسی و شناسایی ویژگی های فردی و شناخت زیر و بم روحی خودمان است. بی شک اگر من به عنوان یک فرد آماده ی ازدواج، درک درستی از خواسته های خود نداشته باشم؛ نمیتوانم به انتتخاب خود ایمان داشته باشم و معیارهایم را بر اساس آن شکل دهم.
همان طور که در آموزه های دینی ما هم تاکید شده است خودشناسی اولین قدم، برای شناخت خدا نیز هست. انسان متعالی برای درک موقعیت های برون فردی، ابتدا به ضمیرناخودآگاه خویش رجوع میکند، سپس بر اساس شناخت به دست آمده میتواند توقعات، خواسته ها و ایده های خود از ازدواج را فهرست کند.
روانشناسان معتقدند که دلایل بخشی از افراد برای اقدام به ازدواج، غیر اصولی و نادرست است و با چنین دلایلی نمیتوان انتظار یک ازدواج موفق را داشت.
ازدواج برای فرار از تنهایی، ازدواج برای عقب نماندن از قافله ی متاهلان، ازدواج به صرف اینکه یک مرحله از زندگی انسان است و باید سپری شود، ازدواج برای فرار از مشکلات زندگی، برای داشتن موقعیت مالی بهتر و خیلی از دلایل دیگر، جزو این دسته بندی قرار میگیرند.
اگر تصمیم به ازدواج داریم پس قطعا ازدواج ما بیشتر از اینکه حالت معامله را داشته باشد باید یک ازدواج حسنه باشد که بر غنای فکری و اخلاقی ما بیفزاید و آرامش را در زندگی ما حکمفرما سازد.
بی شک طی کردن درست و اصولی مراحل قبلی می تواند یک نتیجه ی شیرین در پی داشته باشد. ازدواج پیوند دو قلب است که می توانند در کنار یکدیگر مسیر روشنی را ساخته و پایه گذار اتفاقات شیرین در زندگی همدیگر شوند.
برای داشتن یک ازدواج موفق خیلی از فاکتورهایی که امروزه به آنها می اندیشیم واقعا کارساز نیست و بقا و ماندگاری ازدواج را تضمین نمیکند. یک داستان قدیمی وجود دارد که می گوید:
«برای چیزی همسرت را انتخاب کن که میدانی هیچ گاه آن را از دست نخواهد داد» این داستان را مقایسه کنیم با معیارهای ازدواج های امروزی که متاسفانه بیشتر در برگیرنده ی ظواهر است.
«مادیات، ظاهر زیبا، موقعیت شغلی ، موقعیت خانوادگی و تحصیلات.»
هیچ کس منکر اهمیت معیارهای زیبایی شناسی در امر ازدواج نیست؛ اما مهم این است که این معیار ها در رتبه های اول برای انتخاب قرار نگیرند و معیارهای اخلاقی را تحت الشعاع خود قرار ندهند.
رسیدن به قله های موفقیت، کسب جایگاه شغلی عالی، تمکن مالی و چیزهایی از این دست را میتوان پس از ازدواج و در کنار همدیگر نیز به دست آورد اما مشکلات اخلاقی، رفتاری و ناسازگاری ها را نمیتوان بعد از ازدواج حل و فصل کرد.